Ημέρα μνήμης: Σωκράτης Γκιόλιας 13/2/1973- 19/7/2010

Σαν σήμερα- δυστυχώς- έχουν περάσει 12 χρόνια από τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Ενός ανθρώπου που συνδύασε το όνομά του με τον Στίβο.

Πολλά μπορείς να γράψεις για τον Σωκράτη, άλλα τόσα μπορείς να πεις! Πολλά έχουν ειπωθεί, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα. Γιατί; Ποιος;

Ο υπογράφων έχω αναφερθεί στο παρελθόν από διάφορα μετερίζια που εργάστηκα για τον Σωκράτη. Το συνάδελφο, που με την πένα του είχε βάλει σε άλλες ράγες τον στίβο. Και το «τρένο» του παρέσερνε πολλές εφημερίδες της εποχής και μαζί τους δημοσιογράφους. Κάποια στιγμή η ταχεία του πέρασε από τον «Πρωταθλητή». Την εφημερίδα που εργαζόμουν από το 1998.

Λάτρης του στίβου, προσπαθούσα να γράψω το ρεπορτάζ. Δεν θα ξεχάσω όμως προς τα τέλη Σεπτεμβρίου του 2006 όταν έμαθα ότι θα ερχόταν ο Σωκράτης Γκιόλιας στον «Πρωταθλητή». Δεν το κρύβω πως από τη μία ανέμενα τη συνεργασία αυτή και από την άλλη είχα και κάποιους φόβους. Από τις πρώτες ημέρες συνεργασίας μας, μου τις έσβησε. Θα το πω. Άψογος. Και έμαθα πολλά από εκείνον. Πορευτήκαμε μαζί για 4 σχεδόν ολόκληρα χρόνια και θα υπήρχε και συνέχεια, αν δυστυχώς δεν συνέβαινε το μοιραίο την 19^η Ιουλίου του 2010. Για την εκτόξευση του στίβου και εμένα προσωπικά στον «Πρωταθλητή» δεν χρειάζεται να πω. Αντί να γράψω κάτι αυτή τη φορά, 12 χρόνια μετά το θάνατο του αείμνηστου Σωκράτη, αποφάσισα να ξεσκονίσω το αρχείο μου και βρήκα τις πρώτες σελίδες που είχαν δημοσιευτεί στον «Π» όταν ξεκίνησε ο Σωκράτης Γκιόλιας. 4 σελίδες στίβο! Ένα μικρό δείγμα της αγάπης και του πάθους του για τον στίβο. Και έτσι συνεχίστηκε.. Ο στίβος είχε όλα αυτά τα χρόνια ξεχωριστή θέση και χώρο στον «Π».

Δημοσιεύω τις σελίδες και ζητάω συγνώμη για τις φωτογραφίες που τράβηξα από το κινητό… Έκανα ότι μπορούσα.

Αιωνία σου η μνήμη Σωκράτη.