«Επαναστατικές» προτάσεις για το στίβο! – ΜΕΡΟΣ 1ο

Ο ιστορικός ιδεαλισμός και η σκληρή πραγματικότητα…

Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΜΟΥΖΕΛΟΥ

Είναι αντιληπτό εδώ και αρκετά χρόνια ότι ο στίβος, ως άθλημα και διοικητικός χώρος, ψάχνει να βρει αλλαγές και καινοτομίες που θα τον κάνουν πιο ελκυστικό στις συνθήκες που οι άνθρωποι (ειδικά οι νέοι…) ασχολούνται και παρακολουθούν τα σπορ.

Οι αλλαγές στους κανονισμούς για ταχύτερη διεξαγωγή των αγωνισμάτων, οι προσθήκες νέων αγωνισμάτων (λ.χ. μικτή σκυταλοδρομία 4Χ400μ.) κ.α. δεν προήλθαν μόνο από τις τηλεοπτικές απαιτήσεις, αλλά και από την κατανόηση της πραγματικότητας: ότι ο κόσμος ως θεατής στο στάδιο ή στην τηλεόραση θέλει γρήγορη δράση και μικρότερη διάρκεια προγράμματος!

Φυσικά επιχειρήθηκαν και «νεωτερισμοί» που απέτυχαν ή αλλοίωναν τη φυσιογνωμία του αθλήματος (λ.χ. αποκλεισμός των τελευταίων δρομέων σε συγκεκριμένες στροφές μια κούρσας αποστάσεων ή περιορισμένος αριθμός προσπαθειών στα άλματα κ.λπ.) αλλά φαίνεται ότι μετά το Γιουτζίν κάποιοι ξανανοίγουν τη συζήτηση σχετικά με το «μέλλον του στίβου» στο χάρτη του αθλητισμού και των Media!

Φυσικά οι τάσεις των Αμερικανών εξπέρ για ριζοσπαστικές τομές δεν είναι και το «ιδανικό μέτρο», γιατί είναι γνωστό ότι στις ΗΠΑ και οι πιο …τρελές ιδέες συχνά εκλαμβάνονται ως must ή trend! Επίσης ότι οι ΗΠΑ είναι ένας …άλλος Κόσμος απ’ τον υπόλοιπο…

Είναι φανερό ότι η ρομαντική εικόνα που πολλοί διεθνώς έχουν για το στίβο (πρωτεύον άθλημα, ιστορικό, επιτομή της ικανότητας, δύναμης και ταχύτητας των ανθρώπων, που όλοι μπορούν να αγαπούν και να ασχολούνται…) διαφέρει από την πραγματικότητα και ειδικά από τις επιθυμίες των teenagers ή των 20+ νέων!

Μοιάζει να υπάρχει μια «σκληρή διάσταση» εδώ, αφού 100 συνολικά ώρες σε 10 ημέρες στο στάδιο ή σε κάποια οθόνη δεν μοιάζει ούτε ελκυστική ούτε εφικτή πλέον!

Η παρουσία (ή μάλλον η απουσία…) των θεατών στο Γιουτζίν ήταν ένα ηχηρό καμπανάκι για το άθλημα και την ηγεσία του, έστω κι αν υπάρχoυν εξηγήσεις γιατί «απέτυχε» το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Όρεγκον από πλευράς προσέλευσης θεατών…

Σίγουρα και η World Athletics και ο πρόεδρός της Σεμπάστιαν Κόου αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να αναζητήσουν ρεαλιστικές καινοτομίες για να σταματήσουν την οπισθοχώρηση του στίβου σε παγκόσμιο επίπεδο και ενημερώνονται για τα δεδομένα στον «πόλεμο των σπορ»…

Πρόσφατα ο διακεκριμένος και βραβευμένος Αμερικανός δημοσιογράφος, αναλυτής και καθηγητής δημοσιογραφίας Άλαν Άμπραμσον (Alan Abrahamson) δημοσίευσε ένα κείμενο που προκάλεσε ζωηρή εντύπωση και προβληματισμούς στη διεθνή κοινότητα του στίβου…

Τα κύρια σημεία των ανατρεπτικών θέσεών του θα τα δούμε στο αυριανό 2ο μέρος του θέματος…