Άννα Βερούλη: Γειά σου Αννούλα του Βορρά…
Το πρώτο ελληνικό μετάλλιο σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου. Γράφει ο Γιάννης Μαμουζέλος.
Άννα Βερούλη: Το 1ο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου έγινε από 7 έως 14 Αυγούστου 1983 και η ελληνική δωδεκάδα που έφτασε στη παραδοσιακή «χώρα του αθλητισμού», είχε «βεβαιότητα» μόνο για μια παρουσία σε τελικό και ίσως για ένα μετάλλιο!
Όλα αυτά συγκεντρώνονταν στο πρόσωπο της Άννας Βερούλη, που από τον ελληνικό βορρά (την Καβάλα) είχε φτάσει το 1982 στην κορυφή της Ευρώπης (με το χρυσό 65,72μ. στο πρωτάθλημα της «γηραιάς ηπείρου»…) κι ένα χρόνο μετά έφτανε στον ευρωπαϊκό βορρά (Ελσίνκι), ελπίζοντας να ακουστεί και στον Κόσμο!
Ήταν από τις καλύτερες της χρονιάς στον ακοντισμό, είχε ρίξει 68,86μ. και αν και δεν είχε κάνει τις εμφανίσεις που προσδοκούσε έως την ημέρα του προκριματικού (12/8) έριξε 68,50μ. και μπήκε με την 2 η επίδοση, πίσω από το μεγάλο όνομα και σταρ της Φινλανδίας Τίνα Λίλακ (69,16μ.) στον τελικό!
Μια χώρα (αποκαλούμενη πατρίδα του ακοντισμού) προσδοκούσε τη νίκη για την πρωταθλήτριά του, που είχε μείνει εκτός βάθρου ένα χρόνο νωρίτερα στην Αθήνα κι είχε χάσει και το παγκόσμιο ρεκόρ λίγο μετά από τη Σοφία Σακοράφα…
Ο τελικός στις 13 Αυγούστου έγινε με χειμωνιάτικο καιρό, αφού το θερμόμετρο σταμάτησε στους 10-11 βαθμούς στην καρδιά του καλοκαιριού και αρκετές ακοντίστριες αισθάνθηκαν άβολα…
Αλλά οι σχεδόν 55 χιλιάδες θεατές στο ιστορικό ολυμπιακό στάδιο της πρωτεύουσας της Φινλανδίας είχαν ανεβάσει πολύ τη «θερμοκρασία» όταν ξεκίνησε ο αγώνας…
Άννα Βερούλη: Γειά σου Αννούλα του Βορρά…
Η ανερχόμενη Βρετανίδα και μετέπειτα με σπουδαίες διακρίσεις Φατίμα Γουίτμπρεντ «πάγωσε» την ατμόσφαιρα ρίχνοντας στην α΄ βολή 69,14μ. με τη Λίλακ να φτάνει στα 67,34μ. και την άλλη Βρετανίδα Τέσα Σάντερσον να ξεκινά με 64,76μ!
Η Βερούλη απρόβλεπτα έμεινε σε άκυρη και χαμηλά στις επόμενες βολές 61,74μ, 62,36μ., 63,08μ. και ήταν εκτός βάθρου!
Έως την 5 η βολή δεν είχε αλλάξει η σειρά! Αλλά αυτή ήταν η τυχερή προσπάθεια της δικής πρωταθλήτριας και σε αυτόν τον αγώνα , εκτός από τον ανεπανάληπτο της Αθήνας…
Έσφιξε τα δόντια, πήρε τη γνωστή έκφραση «πάθους & θυμού» και το ακόντιο καρφώθηκε στα 65,72μ. με τον πίνακα να δείχνει 3 η θέση, σχεδόν 1μ. παραπάνω από την έως τότε τρίτη Σάντερσον!
Στην 6 η βολή έγινε ο …σεισμός, καθώς μια ουρανομήκης βοή συνόδευε την πτήση του ακοντίου που είχε ρίξει η Λίλακ και δεν περιγράφεται το τι έγινε όταν μετρήθηκε στα 70,82μ!
Η Σάντερσον «σοκαρισμένη» δεν μπόρεσε να απαντήσει στη δική μας πρωταθλήτρια, ούτε η Γουίτμπρεντ στη Φινλανδή, ενώ η Βερούλη έκλεισε με άκυρη προσπάθεια!
Ήταν το πρώτο χρυσό για την Φινλανδία και το πρώτο μετάλλιο για την Ελλάδα στα χρονικά του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στίβου! Το οποίο να φαντασθείτε όσοι είμαστε εκεί το πανηγυρίσαμε με ανακούφιση, αλλά αρκετοί στην Ελλάδα δεν το …χάρηκαν τόσο, γιατί είναι να μην μάθεις τους Έλληνες σε σπουδαίες διακρίσεις… Θεωρούν υποχρεωτικές και τις επόμενες!
Κλείνω εδώ την ιστορία ελπίζοντας να ξαναγραφεί στο άμεσο μέλλον, αφού η κληρονομιά του ελληνικού στίβου είναι πολύ πλούσια στο ακοντισμό…
Ελπίζω, εκτός από τους φιλάθλους, να διαβάσει αυτή την ιστορία του πρώτου ελληνικού μεταλλίου και η Ελίνα Τζένγκο… Αν δεν μπορέσει να μιμηθεί τη «Αννούλα του στίβου», ας πάρει θάρρος και κίνητρο για τον αγώνα στο Γιουτζίν σε λίγες ημέρες!
Να ξαναπιάσει ο ελληνικός στίβος το νήμα που συνδέει την ιστορία….
https://youtu.be/nmEcSE70AHI