Μπόμπι Γκιμπ: Η ιστορία της πρώτης γυναίκας που έτρεξε Μαραθώνιο

Πέρασαν 56 ολόκληρα χρόνια, 19 Απριλίου 1966 έγραφε το ημερολόγιο, όταν η Μπόμπι Γκιμπ έγινε η πρώτη γυναίκα που έμαθε από πρώτο χέρι τι θα πει Μαραθώνιος (και δη Μαραθώνιος της Βοστόνης).

Αγαπούσε το τρέξιμο από τότε που ήταν παιδί. Πρόκειται για μια δραστηριότητα που λέει ότι της δίνει «αυτή την αίσθηση χαράς και… ανοιχτότητας της ζωής».

Το 1964, η Γκιμπ παρακολούθησε για πρώτη φορά τον Μαραθώνιο της Βοστόνης και αμέσως τον λάτρεψε.  Εκπαιδεύτηκε για τα 42.195 μέτρα, τρέχοντας σε διάφορες πολιτείες, κατά τη διάρκεια ενός cross country road trip με το φορτηγό Volkswagen της.

Εκείνη την εποχή ήταν ένας διαγωνισμός μόνο για άνδρες, εντούτοις, η Γκιμπ έκανε αίτηση το 1966 και έλαβε μια αποστομωτική απόρριψη. «Οι γυναίκες δεν είναι ικανές σε επίπεδο φυσικής κατάστασης να τρέξουν έναν μαραθώνιο. Επιπλέον, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να τρέξουν περισσότερο από 1,5 μίλι σε έναν αγώνα», θυμάται η ίδια για τη σκληρή απάντηση από τους διοργανωτές. Αλλά η άρνηση αυτή, τροφοδότησε την επιθυμία της. Ήξερε ότι «είχαν κάτι να μάθουν».

Την ημέρα του Μαραθωνίου της Βοστόνης το 1966, αρχικά κρύφτηκε στους θάμνους, τρομοκρατημένη ότι θα την έπιαναν και θα συλληφθεί από την αστυνομία, επειδή προσπάθησε να τρέξει σε έναν αγώνα που απαγορευόταν.

Ξεκίνησε τον αγώνα στα μισά του και δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Αυτή η γενναία απόφαση ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή περιφρόνηση. «Σκέφτηκα ότι μόλις έβλεπαν ότι οι γυναίκες μπορούσαν να τρέξουν, αυτό θα κατέρρεε τις παρανοήσεις και τις προκαταλήψεις για τις γυναίκες όχι μόνο στο τρέξιμο. Αν αυτό το πράγμα που όλοι πίστευαν για τις γυναίκες αποδεικνυόταν ψεύτικο, τότε τι άλλο θα μπορούσε να αναλυθεί;» έχει πει η Γκιμπ.

Αντιμετώπισε περισσότερες προκαταλήψεις στην επαγγελματική της ζωή, όταν έκανε αίτηση στην Ιατρική Σχολή και απορρίφθηκε επειδή ήταν «πολύ όμορφη». Οι διαχειριστές τής είπαν ότι θα αναστατώσει τα αγόρια στο εργαστήριο.

«Οι γυναίκες ζούσαν σε ένα μικρό κουτί κι εγώ δεν μπορούσα να ζήσω έτσι. Θα έφευγα και θα ζούσα στην άγρια ​​φύση του Καναδά, γιατί δεν μπορούσα να ζήσω σε μια κοινωνία όπου ήμουν τόσο καταπιεσμένη. Ήθελα να κάνω ό,τι μπορούσα για να το αλλάξω και να προσπαθήσω να εμπνεύσω κι άλλους ανθρώπους να σκεφτούν έξω από αυτό το πλαίσιο», έχει αποκαλύψει η Μπόμπι Γκιμπ.

Ολοκλήρωσε τον Μαραθώνιο της Βοστόνης φορώντας παπούτσια νοσοκόμας (δεν διέθετε αθλητικά) σε 3:21:40, ολοκληρώνοντας πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες και, κυρίως, έγινε η πρώτη γυναίκα στην Ιστορία που πέρασε τη γραμμή τερματισμού του συγκεκριμένου αγώνα.

Η 79χρονη, σήμερα, Αμερικανίδα έβγαλε τη Νομική Σχολή και άσκησε το επάγγελμα για σχεδόν 20 χρόνια. Σπούδασε επίσης νευροεπιστήμη και τα τελευταία χρόνια εργάζεται πάνω σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες, προσπαθώντας να βρει μια θεραπεία για το ALS (σ.σ. πλαγία αμυοτροφική σκλήρυνση ή νόσος του κινητικού νευρώνα).

Έναν χρόνο αφότου η Μπόμπι Γκιμπ έτρεξε τον αγώνα χωρίς εγγραφή, η Κάθριν Σουίτσερ έκανε αίτηση με τα αρχικά «KV». Έλαβε ένα αυτοκόλλητο αγώνα από τους διοργανωτές, διότι υπέθεσαν ότι ήταν άντρας. Με τον προπονητή της Άρνι Μπριγκς και τον τότε σύντροφό της Τομ Μίλερ, έτρεξε τον αγώνα ως εγγεγραμμένη αθλήτρια.

Τέσσερα μίλια έπειτα από την εκκίνηση, ο διευθυντής του αγώνα Τζοκ Σεμπλ προσπάθησε να σταματήσει την τολμηρή δρομέα, αφαιρώντας από πάνω της το αυτοκόλλητο με τον αριθμό 261. Ισχυρίστηκε ότι ο αγώνας ήταν μόνο για άνδρες και πως απαγορευόταν να τρέξει, αλλά ο Μπριγκς και ο Μίλερ την προστάτευσαν και της επέτρεψαν να συνεχίσει τη διαδικασία.

Σε εκείνη την τραυματική στιγμή, η Σουίτσερ πήρε την απόφαση να συνεχίσει και να τερματίσει τον αγώνα. Οι δύο αυτές γυναίκες άλλαξαν την Ιστορία.