Επιστολή προς στιβικούς τρίτη…

Επιστολή προς στιβικούς, πράξη τρίτη: Ακούστηκε –καλοπροαίρετα υποθέτω…- ότι ο Μαραθώνιος της Αθήνας δεν έχει την ανάλογη αίγλη και απήχηση στο εξωτερικό και ότι υποβαθμίζεται και δεν γίνεται viral, όπως λέει γλώσσα των social media…

Αιτία η απουσία σπουδαίων και με μεγάλα ρεκόρ δρομέων (ανδρών & γυναικών…) που θα τραβούσαν τα φώτα του διεθνούς ενδιαφέροντος και θα έκαναν τη διοργάνωση θέμα στα κανάλια…

Πραγματικά έτσι είναι… Ο αγώνας στην Αθήνα δεν έχει (πλην Πανελληνίου πρωταθλήματος…) μεγάλο αγωνιστικό ενδιαφέρον γιατί πολύ δύσκολα τρέχουν εδώ οι κορυφαίοι μαραθωνοδρόμοι, όταν τουλάχιστον δεν υπάρχει διοργάνωση όπως λ.χ. το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1997 ή οι ΟΑ του 2004.

Πριν προχωρήσω προσέξτε τα εξής στοιχεία για το 2021, που δεν θεωρείται και full χρονιά: Στους άνδρες 23 δρομείς είχαν κάτω από 2ωρ.05, άλλοι 20 κάτω από 2ωρ.06, ακόμη 34 κάτω από 2ωρ.07 και ο 100^ος στη λίστα είχε 2ωρ.07.40, ενώ στις 2ωρ. 10.00 βρισκόταν ο 217^ος αθλητής!

Επίσης στις γυναίκες είχαμε τρεις κάτω από 2ωρ.18, ισάριθμες κάτω από 2ωρ.19, δύο κάτω από 2ωρ. 20, την 29^η του πίνακα στο 2ωρ.23.00 και την  100^η στις 2ωρ.26.20

Για να προσκαλέσει ο διοργανωτής ΣΕΓΑΣ, ας πούμε 4 άνδρες και τρείς γυναίκες από αυτά τα γκρουπ (αλλά και τους αναγκαίους «λαγούς» τους/pace makers) συν προπονητές/μάνατζερ είναι ζήτημα αν «καθαρίζει» με 100.000 ευρώ! Και μάλλον  φθηνή τιμή λέω, «άντε για εσάς που εμπνεύσατε το αγώνισμα…» θα πουν οι μάνατζερ!

Ακόμη όμως κι αν ξεπεράσουμε τα χρήματα, οφείλει να ξέρει κανείς ότι η αυθεντική διαδρομή είναι ίσως η πιο δύσκολη στον Κόσμο και όσο κι αν «κουβαλάει» μια ανεπανάληπτη ιστορία, βαρύτητα και συγκίνηση, δεν είναι attractive που λένε και στη Δύση…

Γιατί οι δρομείς αυτοί (αλλά και οι πιο πίσω) τρέχουν επαγγελματικά, δηλ. για τα χρήματα και το θέαμα στους δυο τρεις αγώνες που κάνουν στη σεζόν συν κάποιους Ημιμαραθώνιους ή Κ10… Επομένως γιατί να έλθουν όταν γνωρίζουν πως δεν μπορούν να πετύχουν μεγάλη επίδοση στην Αθήνα ;

Θα μου πείτε στο εξωτερικό όλοι οι αγώνες είναι ωραίοι και εύκολοι; Σίγουρα όχι, αλλά εκείνοι που είναι οι σημαντικότεροι έχουν και ιστορία και ελκυστικές διαδρομές και δίνουν χρήματα για τη συμμετοχή των ελίτ και μεγάλα έπαθλα! Επενδύονται μεγάλα ποσά σε αυτό και υπάρχει και πριμ για το ρεκόρ αγώνα κ.α.

Μόνο για το τελευταίο αν δεν βάλει η Αθήνα μίνιμουμ 10χιλιάδες για 2ωρ. 10.30 στους άνδρες ή κάτω από 2ωρ.31 στις γυναίκες δεν θα δεχτεί να έλθει ίσως ένας σχετικά άγνωστος αθλητής ή αθλήτρια, που όμως θα έχει προσωπικό ρεκόρ τουλάχιστον 2΄30΄΄ με 3 λεπτά καλύτερο (ίσως και περισσότερο) για να μπορέσει (αν βοηθηθεί από καιρό και «λαγούς» ) να το καταρρίψει!

Εδώ και χρόνια στον ΣΕΓΑΣ είχαν αποκλείσει από τους στόχους του αγώνα τον στόχο «φίρμες & ρεκόρ» γιατί ήθελαν τα κέρδη από τη διοργάνωση να ενισχύουν το ταμείο του ΣΕΓΑΣ που καλύπτει ανάγκες του ελληνικού αγωνιστικού/σωματειακού αθλητισμού! Δεν ήθελαν να “χάνονται» ούτε 50 ούτε περισσότερες χιλιάδες ευρώ… Βολεύονταν με ένα χαμηλότερο «πακέτο» πρόσκλησης ξένων δρομέων κι αυτό ήταν όλο…

Φυσικά κάθε πολιτική μπορεί να αλλάξει… Αλλά πρέπει να αιτιολογηθεί σε όλους, σε μια ΓΣ, γιατί π.χ. θα συμφέρει στον ΣΕΓΑΣ, στον ελληνικό στίβο και στη χώρα να επενδυθούν 100 plus χιλιάδες ευρώ για ελίτ δρομείς στον ΑΜΑ και η πλειοψηφία να το εγκρίνει!

Αυτό όμως θέλει πρόταση τεκμηριωμένη, όχι ανέξοδη κριτική, παράπονα ή γκρίνια… Όστις βούλεται ας την προσκομίσει…

ΥΓ Προσωπικά όταν ήμουν μέλος του ΔΣ είχα κάνει προτάσεις για «αναβάθμιση του πρεστίζ» μάλλον του αγώνα, που δύσκολα σε εποχές μνημονίων και άλλων στοχεύσεων θα μπορούσαν να μπουν στο «πακέτο» ΑΜΑ…