Γιάννης Μαμουζέλος: Είμαστε ακόμα ζωντανοί…

Ο «ιός» της δημοσιογραφίας δεν έχει εμβόλιο, ούτε θεραπευτικά χάπια… Το «μικρόβιο» του αθλητισμού δεν βρέθηκε κανένας βιοχημικός να το σκοτώσει… Το πάθος για το στίβο δεν κατάφερε κανείς να το νεκρώσει…

Οπότε η πληροφορία ότι από το γκρουπ του Sportime γεννήθηκε ένα ξεχωριστό δημοσιογραφικό παιδί, το StivosTime έμοιαζε σαν κάποιος να κούνησε τα κάρβουνα στο τζάκι και να ξεπήδησε πάλι μια φλόγα…

Οπότε είπα να τα λέμε εδώ (τακτικά ή …άτακτα παραμένει άγνωστος Χ…) χωρίς δεσμεύσεις, περιορισμούς και …γραμμές, άρα χωρίς φόβο ακύρωσης για παράβαση του αγωνιστικού κανονισμού…

Ο στίβος είναι σπουδαίο και θαυμάσιο άθλημα, για όλους και σε κάθε ηλικία. Όχι τόσο (ή μόνο…) για να επιδίδεσαι σ’ αυτόν, αλλά για να παρακολουθείς αγώνες, να μπαίνεις στο πνεύμα του, να τον αισθάνεσαι και να τον καταλαβαίνεις βαθύτερα… Γιατί σαν αρχέγονο άθλημα είναι και η βάση, το κύτταρο όλων των άλλων σπορ, από την αρχαιότητα έως σήμερα!

Ασφαλώς το αθλητικό τοπίο παντού έχει αλλάξει και ανεξάρτητα απ’ την παράδοση κάθε χώρας, είναι προφανές ότι τα ομαδικά (άρα συλλογικά, οπαδικά…) αθλήματα κέρδισαν χώρο/κοινό στον ανταγωνισμό της «αγοράς», βοηθούμενα και από το επαγγελματικό status και όσα το ακολουθούν στη δημόσια σφαίρα.

Ο στίβος έχει στην Ελλάδα μια ξεχωριστή θέση, έχει πιστούς φίλους αλλά και σημαντικό αριθμό παιδιών και νέων που αθλούνται με στόχο την αθλητική βελτίωση, τις επιτυχίες, τα ρεκόρ, τα μετάλλια, ακόμη και στο ύψιστο επίπεδο, των Ολυμπιακών Αγώνων!

Ατυχώς δεν έχει εύκολα τακτικούς θεατές στους διάφορους αγώνες και (όπως άλλωστε όλα τα χαρακτηριζόμενα ερασιτεχνικά αθλήματα) δεν αποφέρει οικονομικά κέρδη στους πρωταγωνιστές σύμφωνα με την αθλητική αξία, το βαθμό δυσκολίας του επιτεύγματος, τον κόπο και το χρόνο που έχουν επενδυθεί απ’ τους αθλητές & αθλήτριες, τους προπονητές & προπονήτριες και τους δικούς τους!

«θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής…»

Στο στίβο όμως πρέπει να εμπνέεσαι απ’ το στίχο του Νίκου Καββαδία «θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής…» για να ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια αναζητώντας στο βάθος του ορίζοντα το όνειρο… Οπότε γίνεσαι άξιος πρωταθλητής Ελλάδας, Ευρώπης, Κόσμου, Ολυμπιονίκης! Και πλούσιος σε συναισθήματα, σκέψεις, εκδηλώσεις αγάπης και τιμής… Ίσως εκεί να βάλεις και τα πρώτα χρήματα σ’ ένα τραπεζικό λογαριασμό…

Εδώ είναι όμως το κομβικό σημείο για ένα παιδί, έναν έφηβο, ένα νέο αγόρι ή κορίτσι και εμμέσως για τους γονείς του… Αξίζει το αθλητικό σου ταλέντο να το ξοδέψεις ή και σπαταλήσεις άδικα σε μια αβέβαιη προσπάθεια ακολουθώντας ένα επαγγελματικό άθλημα, χωρίς προφανές ταλέντο και προϋποθέσεις ανέλιξης;

Γιατί –φοβάμαι- ότι σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά δεν διαλέγουν μόνα τους άθλημα, αλλά οι γονείς τους, με τη σκέψη «αν πετύχει σωθήκαμε…»! Άλλο να σε σπρώχνει το μέσα σου, η πρόδηλη κλίση σου στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το τένις ή το βόλεϊ και εντελώς διαφορετικό ο δρόμος των χρυσοθήρων προς το φαρ ουεστ…

Μη φοβηθείτε να δοκιμάσετε τον στίβο

Οπότε θα ήθελα να προτείνω σε παιδιά και γονείς να μη φοβηθούν να δοκιμάσουν στο στίβο! Να μπουν στις τάξεις των πολυάριθμων σωματείων σε κάθε γωνιά της χώρας και να εμπιστευθούν προπονητές και προπονήτριες στην δοκιμασία του αθλητισμού… Πιστεύω ότι με έκπληξη θα διαπιστώσουν ότι διαθέτουν ικανότητες που δεν περίμεναν και φτάνουν σε διακρίσεις που δεν φαντάζονταν!

Αυτό δεν ισχύει μόνο για το στίβο, αλλά για πολλά άλλα αθλήματα, ειδικά στην Ελλάδα… Άλλωστε και με το νόμο των πιθανοτήτων μάλλον πιο εύκολα μπορεί να γίνεις πρωταθλητής στο στίβο παρά να παίξεις στην α΄ ομάδα ενός κλαμπ της Σούπερ Λιγκ!