Γιώργος Θεοδωρίδης: Η δικαίωση ήρθε δύο διοργανώσεις μετά…!

Ο Γιώργος Θεοδωρίδης «χάλκινος» στα 60μ, σε κάτι που βρέθηκε κοντά άλλες δύο φορές. Ο Γιάννης Κούρκλος θυμάται τον αγώνα στη Βουδαπέστη.

Γιάννης Κούρκουλος

Δημοσιεύτηκε στις 18/02/2022 • 12:34
Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

To 2004 στο 10ο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στη Βουδαπέστη, ήλθε η μεγάλη στιγμή για τον Γιώργο Θεοδωρίδη. Το «χαμογελαστό» παλικάρι από την Κοζάνη με την έμφυτη ευγένεια, αφού στην 8η διοργάνωση της Λισαβώνας είχε τρέξει στον τελικό καταταγείς 7ος και αφού στην 9η διοργάνωση του Μπέρμιγχαμ έχασε από τον ημιτελικό για ένα εκατοστό τη θέση στον τελικό (6.67 έναντι 6.66), «πάτησε» τελικά το βάθρο στην ουγγρική πρωτεύουσα.

Όπως ο Χάρης Παπαδιάς και η Κατερίνα Θάνου, σπρίντερ κι αυτός του Χρήστου Τζέκου, μπήκε στη δεύτερη προκριματική σειρά του παγκοσμίου πρωταθλήματος και τερμάτισε πρώτος με τα «χέρια κάτω» με 6.62. Συνολικά ήταν οκτώ σειρές από τις οποίες πέρναγαν 2 πρώτοι απ την κάθε μία και μόλις δύο από όλες τις σειρές συνολικά με τους καλύτερους χρόνους για να συνθέσουν την δεκαοκτάδα των τριών ημιτελικών.

Εκεί λοιπόν, στην κούρσα της μιας ανάσας, ο Γιώργος έτρεξε στην τρίτη ημιτελική σειρά. Εννοείται πως πέρναγαν στον τελικό οι δύο πρώτοι από την κάθε μία για την εξάδα του τελικού. Ο Θεοδωρίδης ήταν δεύτερος με 6.55 πίσω από Κρόουφορντ που έγραψε 6.54. Ωστόσο ο πρωταθλητής μας όχι μόνον πέρασε, αλλά είχε προκριθεί από τα ημιτελικά με την τρίτη καλύτερη επίδοση συνολικά, μετά το 6.49 του Τζέισον Γκάρντενερ και το 6.54 του Σον Κρόουφορντ.

https://www.youtube.com/watch?v=WtyDyl7C_iE

«Σε έναν τελικό στα 60μ δεν υπάρχουν φαβορί. Μπαίνεις μέσα για να τρέξεις όσο πιο γρήγορα μπορείς και ό,τι καλύτερο έρθει. Είμαι πολύ χαρούμενος. Μόλις έτρεξα 6.54 στην Αθήνα άρχισα να το πιστεύω και το ήθελα πολύ αυτό το μετάλλιο», είπε ο Γιώργος και το έκανε πράξη στον τελικό.

Γιώργος Θεοδωρίδης – Ο τελικός

Ο Βρετανός Γκάρτενερ με 6.49 και πάλι κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο των 60μ με τον Κρόουφορντ να είναι «αργυρός» με 6.52 και τον Γιώργο Θεοδωρίδη να ανεβαίνει στο βάθρο και μαζί να ανεβάζει τη σημαία μας στον ιστό σε μία μεγάλη στιγμή- δικαίωση για τον ίδιο τέσσερα χρόνια μετά, αλλά μία ακόμα στιγμή καταξίωσης για τον ελληνικό στίβο συνολικά.