Οι ανίκητοι, τα «ντουμπλαρίσματα» και οι προβληματισμοί…
Νέες σελίδες προστέθηκαν στην ιστορία του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος κλειστού στίβου και άλλα ακολουθούν το στίχο «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…»
Νέες σελίδες προστέθηκαν το τελευταίο Σαββατοκύριακο στην ιστορία του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος κλειστού στίβου και αρκετά πράγματα έδειξαν να ακολουθούν το στίχο «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…» απ’ τον «Υδροχόο» του Νίκου Παπάζογλου!
Τι εννοώ… Η Μαρινάκου συνέχισε το νταμπλ νικών στους ίδιους αγώνες (1500μ/ 3000μ.). Ο Τσιάμης (16η), ο Δημητράκης (13η), ο Δουβαλίδης (11η), η Πεσιρίδου (9η), ο Παπαμιχαήλ (8η) πρόσθεσαν άλλη μια νίκη και μοιάζουν invicibles στον κλειστό στίβο!
Ακόμη στα 14 αγωνίσματα του προγράμματος ανδρών, δέκα αθλητές (Ζήκος 60μ., Ντέτσικας 400μ., Δημητράκης 1500μ., Δουβαλίδης, 60μ. εμπ., Καραλής επί κοντώ, Τεντόγλου μήκος, Τσιάμης τριπλούν, Μουζενίδης σφαίρα, Παπαμιχαήλ βάδην, Ανδρέογλου 7θλο) και στα ισάριθμα γυναικών, τέσσερις αθλήτριες (Σπανουδάκη 60μ., Μαρινάκου 1500μ./3.000μ., Πεσιρίδου 60μ. εμπ, , Καρύδη τριπλούν) αναδείχθηκαν back to back νικητές τις δύο τελευταίες χρονιές!
Το τελευταίο στοιχείο δεν έχει αναγκαία κάτι αρνητικό, αλλά αν δούμε πως σε 9 αγωνίσματα ανδρών και ισάριθμα γυναικών οι επιδόσεις των πρώτων ήταν κατώτερες από πέρσι και καλύτερες μόνο σε 5 & 4 αντίστοιχα, τότε μπορούμε να δούμε την μεγάλη εικόνα του πρωταθλήματος με κάποιο προβληματισμό…
Κάποιοι θα πουν δεν είναι απογοητευτικό αυτό, ειδικά αν σκεφτούμε τα ρεκόρ της Εμμανουηλίδου μετά από 24 χρόνια στα 200μ. (24.42 από 24.50 της Καϊδατζή από 15/2/1998) και της Κάσσου μετά από 11 στα 3χλμ. (9.31.16 από 9.32.33 της Αναστ. Καρακατσάνη από 20/2/2011), το όριο του Χάσου για το παγκόσμιο στο Κάλι (2,19μ. στο ύψος) και τα πολλά ατομικά ή φετινά ρεκόρ αρκετών –κυρίως νεαρών- αθλητών και αθλητριών μας.
Πανελλήνιου Πρωτάθλημα κλειστού στίβου: Υπάρχει και το «αλλά…»
Αλλά… Όταν ο αειθαλής Τσιάμης είναι κλεισμένα 40, ο Δουβαλίδης 35, ο Παπαμιχαήλ 34, ο Δημητράκης 32 και η Πεσιρίδου 30 και όχι δεν τους κερδίζει αλλά σχεδόν δεν τους απειλεί κανείς να τους κερδίσει, τότε δεν μπορούμε να μην προβληματισθούμε!
Να σκεφτούμε δηλαδή γιατί τόσα χρόνια δεν έχει φανεί ένα νέο ταλέντο στα αγωνίσματα των παραπάνω, ένα αγόρι ή κορίτσι να εξελιχθεί και να δείξει στους «φτασμένους» ότι υπάρχει αντίπαλος έτοιμος να αμφισβητήσει τα πρωτεία τους!
Είναι καλό που συνεχίζουν σε υψηλό επίπεδο πρωταθλητές και πρωταθλήτριες στα 30 plus, αλλά δεν μπορεί να μην ανησυχεί το χώρο του στίβου (ειδικά τους προπονητές/τριες) το gap επιδόσεων με όσους νεότερους ακολουθούν… Φταίει ότι δεν βρέθηκε κάποιο ανάλογο ταλέντο, ότι δεν είχαν κάποιοι νεότεροι το ίδιο πάθος για προσπάθεια και προπόνηση ή μήπως το έμψυχο δυναμικό του αθλήματος δεν εξελίσσεται όσο πρέπει;
Είναι μια εικόνα που δεν μπορεί να μην εξετάσουν με προσοχή οι αρμοδιότεροι από έναν βετεράνο δημοσιογράφο…