Interview time: Η Αναΐς Καραγιάννη

Η Αναΐς Καραγιάννη ήταν από τις αθλήτριες που ξεχώρισαν φέτος, με δύο ατομικά ρεκόρ, δύο μετάλλια στα Πανελλήνια και έφθασε ως το Μόναχο.

Θα μπορούσε να κλείσει ιδανικά με τη συμμετοχή της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αλλά ένας τραυματισμός τής χτύπησε και πάλι την «πόρτα». Αν κάτι χαρακτηρίζει την Ελληνίδα πρωταθλήτρια είναι το πείσμα, αν και η ίδια μπορεί να μην το πιστεύει. Έχει ταλαιπωρηθεί πολλά χρόνια με διάφορους τραυματισμούς και πάντοτε επιστρέφει, όπως έκανε το 2022.

Για το ξεκίνημά της με τον στίβο, το παρόν και το μέλλον μίλησε στο Stivostime.

Η Αναΐς Καραγιάννη είναι γεννημένη στις 5 Δεκεμβρίου του 1999 στην Αθήνα. Οι γονείς της ονομάζονται Κώστας και Σοφία και έχει δύο ακόμη αδελφές, την Μάργκο 25 ετών και τη Χλόη 21 ετών που δεν ασχολούνται με τον στίβο. Έχει ύψος 1,67μ., προπονητής της είναι ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος και ανήκει στην ΑΕΚ.

Ξεκίνησε με ρυθμική γυμναστική σε ηλικία 3-4 ετών και από τα 6 μέχρι τα 13 της έκανε μπαλέτο. Έφθασε σε επίπεδο που θα έπρεπε να το δει επαγγελματικά, να γίνει μπαλαρίνα, αλλά τότε πήρε την απόφαση να σταματήσει. Ήταν όμως γεμάτη ενέργεια και ο πατέρας της, που ήταν μπασκετμπολίστας και έπαιζε επαγγελματικά, έχοντας μάλιστα αγωνιστεί και στην Εθνική, την παρότρυνε να κάνει αθλητισμό και την έγραψε στον ΓΣ Κηφισιάς. Αρχικά γυμναζόταν με τον Άγγελο Προβατά, αλλά περισσότερο στο «Ζηρίνειο» ήθελε να βρίσκεται εκεί για να κάνει φίλους, παρά να επικεντρωθεί στις προπονήσεις».

– Αναΐς πώς κατέληξες να κάνεις στίβο και εμπόδια;

«Σε ηλικία 15 ετών συνέχισα με την Ιωάννα Σιώμου και έκανα ύψος, αλλά δεν ήμουν και πολύ συνεπής, νομίζω κιόλας ότι την πρώτη μου χρονιά δεν πήγα ποτέ! Άντε να ήταν πέντε φορές. Η αλήθεια είναι πώς δεν μου άρεσε το ύψος και μου είχαν πει να δοκιμάσω εμπόδια. Και θυμάμαι την πρώτη ημέρα έκανα εμπόδια και μου άρεσαν πάρα πολύ. Ήταν η αιτία που είπα ότι θα σοβαρευτώ και θα κάνω στίβο. Κατάλαβα ότι μου ταίριαζε. Θα έλεγα ότι τα εμπόδια ήταν το τέλειο «πάντρεμα» για μένα. Στα 16 μου μπήκα για πρώτη σε αγώνες».

– Μίλησέ μου για τα σχολικά σου βήματα. Μετά το λύκειο πήγες στις ΗΠΑ. Τελικά αποφάσισες να επιστρέψεις στην Ελλάδα. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να γυρίσεις;

«Πήγα στο St. Catherine’s στη Λυκόβρυση και μετά στο ACS στην Αγία Παρασκευή. Στο πρώτο πήγα μέχρι Α’ Γυμνασίου και στο δεύτερο τελείωσα και το Λύκειο εκεί. Μετά πήγα Αμερική, στη Νέα Υόρκη στο πανεπιστήμιο Fordham, στο οποίο δυσκολεύτηκα αρκετά, γιατί δεν μου άρεσε καθόλου το αθλητικό πρόγραμμα. Πιστεύω ότι αν έμενα, δεν θα έκανα comeback στον στίβο. Αν καθόμουν στην Αμερική, πιστεύω ότι θα τα είχα παρατήσει. Θα είχα επικεντρωθεί στις σπουδές μου, αλλά, επειδή αγαπάω πολύ τον στίβο, δεν ήθελα να μείνω. Παρασύρθηκα, η αλήθεια είναι, γιατί ήθελα άλλο πανεπιστήμιο, δεν με πήραν και πήγα σε αυτό γιατί ήθελα να μείνω στη Νέα Υόρκη, ήταν όνειρο για μένα. Οπότε έμεινα για επτά μήνες (Αύγουστος 2017- Μάρτιος 2018), την αγάπησα την πόλη και τη ζωή, αλλά -στο κλικ για να μείνω- το μόνο που με έκανε να επιστρέψω ήταν η αγάπη για τον στίβο. Πάντως, υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι ότι το έχω μετανιώσει, περισσότερο όταν είμαι τραυματισμένη. Από την άλλη, όταν είμαι καλά, λέω πως για κάποιο λόγο έγινε αυτό και ήταν σωστή απόφαση. Τώρα φυσικά αργότερα αν το δω επαγγελματικά και ως ποιότητα ζωής, ίσως το μετανιώσω, γιατί είμαι σίγουρη ότι η ζωή μου θα ήταν πολύ καλύτερη εκεί. Αλλά αφήνω ένα παράθυρο ότι μπορεί να πάω ξανά».

– Γύρισες και σε λίγο χρονικό διάστημα κατάφερες να σπάσεις το πανελλήνιο ρεκόρ Κ20.

«Όταν γύρισα είχα πάρει και ένα εξάμηνο ακόμη, αλλά είπα να επικεντρωθώ στον στίβο. Όμως επέστρεψα με παραπανίσια κιλά. Από την άλλη ήθελα πολύ να σπάσω το πανελλήνιο ρεκόρ νεανίδων και ήταν η τελευταία μου χρονιά στην κατηγορία. Παρά τα κιλά που είχα βάλει, κατάφερα να κάνω το ρεκόρ. Όμως είμαι από τις αθλήτριες που θεωρώ ότι είμαι αδικημένη. Γιατί είχα κάνει δύο μήνες προπόνηση, με πολλά κιλά και το έκανα. Γενικά με τα χρόνια που έχουν περάσει, αν εξαιρέσεις το τελευταίο διάστημα, σαν αδούλευτη νιώθω. Δεν έχω κάνει μια σεζόν ομαλή, όλο τραυματισμούς. Αλλά το λέω στον εαυτό μου πως αν κυλήσει μια σεζόν χωρίς προβλήματα, θα κάνω αρκετά καλά πράγματα. Είχα πάθει μια θλάση και μετά οστικό οίδημα, αλλά τον φετινό μου τραυματισμό θα τον έλεγα άκυρο! Ήταν σοκ για μένα. Ήθελα να δώσω κι άλλο. Είχα αφοσιωθεί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, τα είχα δώσει όλα και στο Μόναχο όταν μου είπε τα νέα ο γιατρός -ότι δεν μπορώ να τρέξω- ήταν σαν να έπεσα από τα σύννεφα».

– Πώς κυλάει η νέα σεζόν και ποιοι είναι οι στόχοι σου;

«Για να κάνω κάτι το 2023 πρέπει να γράψω 12 μπροστά στα 100μ. εμπόδια. Δεν είμαι όμως ακόμη απόλυτα υγιής. Δεν τρέχω ακόμη, είναι αποκόλληση (έχουν φύγει ίνες από το κόκαλο στο πόδι), κάνω εξετάσεις και θέλει τον χρόνο του. Έχουν περάσει δυόμισι μήνες, σίγουρα είμαι καλύτερα, αλλά θέλει υπομονή. Κάνω περισσότερο ποδήλατο, στατική προπόνηση. Θέλω να προλάβω τον κλειστό. Αλλά προέχει να είμαι απόλυτα έτοιμη. Αν είμαι σε καλή κατάσταση, θα μπω και θέλω να κυνηγήσω το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στην Κωνσταντινούπολη. Στον κλειστό φέτος το 8.36 που πέτυχα δεν είναι για μένα αντιπροσωπευτικός χρόνος. Γενικά πιστεύω ότι έχω στα πόδια μου χρόνους και για όριο και φυσικά το ράνκινγκ. Δεν το θεωρώ άπιαστο πια και αισιοδοξώ ότι με τη σωστή προπόνηση και αν πάνε όλα καλά να τα καταφέρω, αν όχι στον κλειστό, στον ανοιχτό το καλοκαίρι που είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη.

Θέλω πάντως τα δύο επόμενα χρόνια να τα δώσω όλα και να φθάσω μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι. Και να κατεβώ τα 12.90, γιατί αν τρέχω τώρα τα εμπόδια σε 13.00 και πάνω, καλύτερα να σταματήσω. Νομίζω ότι είναι ευκαιρία να το παλέψω. Είναι μια σημαντική χρονιά το 2024, γιατί έχει και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Ρώμη».

– Φέτος είχες και πολλές «κόντρες» με την Ελισάβετ Πεσιρίδου.

«Μου αρέσει να τρέχω κόντρα με την Ελισάβετ και ήταν πολύ στενάχωρο αυτό που πέρασε με τον αδελφό της».

– Έχεις κάποιο πρότυπο;

«Η αγαπημένη μου είναι η Σάλι Πίρσον. Είναι πρότυπο για μένα και ως προσωπικότητα και αγωνιστικά, βλέπω πάντα βίντεο από τους αγώνες της».

– Έχεις κάποιο γούρι ή κάνεις κάτι πριν αγωνιστείς;

«Έχω γούρι όταν αγωνίζομαι. Φοράω ένα κολιέ που μου έχει πάρει ο πατέρας μου και ένα του φίλου μου και τα βάζω εναλλάξ. Το αγόρι μου λέγεται Κωνσταντίνος, σε λίγο κλείνουμε τρία χρόνια και δεν έχει σχέση με τον στίβο. Ένα από τα σημαντικά στη σχέση μας είναι πως με καταλαβαίνει στο θέμα του πρωταθλητισμού, με στηρίζει, έρχεται σχεδόν σε όλους τους αγώνες μου. Η γνωριμία μας έγινε στο γυμναστήριο του προπονητή μου στο ΟΑΚΑ».

– Πώς είναι η σχέση σου με τον προπονητή σου Γιώργο Παναγιωτόπουλο;

«Πάντα καλά με τον Γιώργο. Πάμε στον τέταρτο χρόνο μαζί. Πιστεύω ότι έχουμε πολύ καλή χημεία. Έχουμε περάσει και δύσκολα και αυτό μας έχει δέσει. Ιδιαίτερα με τους τραυματισμούς μου».

– Τι κάνει στην προσωπική της ζωή η Αναΐς;

«Τον Δεκέμβριο τελειώνω και τη σχολή μου, στο μάρκετινγκ, και θέλω να το ακολουθήσω, μου αρέσει πολύ. Μου αρέσει κυρίως, το sports marketing και PR σε αθλητικά events. Με όλα αυτά όμως δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Ειδικά τώρα που έχω προπονήσεις, σχολή, γιατρούς. Αν φυσικά κάνω κάτι στον ελεύθερο χρόνο μου, θα είναι να πιω ποτό με φίλους ή να κάθομαι στο σπίτι και να βλέπω σειρές ή ταινίες. Τελευταία βλέπω το «New Girls». Επίσης, μου αρέσει πολύ να βλέπω το «Friends». Το έχω δει πολλές φορές. Φοβερή σειρά».

– Έχεις αγαπημένο προορισμό για τις διακοπές;

«Αγαπημένος μου προορισμός είναι η Σέριφος. Έχουμε εξοχικό και πάω κάθε καλοκαίρι και την έχω αγαπήσει. Θεωρώ ότι έχει πολύ όμορφες παραλίες και ωραίο φαγητό. Μου δίνει πολλή ενέργεια αυτό το νησί».

– Αγαπημένο σου στάδιο;

«Το στάδιο στην Πάτρα μου αρέσει πολύ. Τρελαίνομαι να αγωνίζομαι στο Παμπελοποννησιακό στάδιο. Είναι μεγάλο, ωραίο ταρτάν και φέτος που έκανα και μια μικρή προετοιμασία εκεί, μου άρεσε πολύ».

– Είσαι από τις καλύτερες εμποδίστριες στην Ελλάδα. Φέτος έκλεισες με την καλύτερη επίδοση. Σε έχει βοηθήσει αυτό οικονομικά; Σε έχουν πλησιάσει χορηγοί;

«Δυστυχώς έχω δυσκολευτεί σε αυτό το κομμάτι. Φέτος θα είμαι και στη Δ’ κατηγορία στον ΣΕΓΑΣ, οπότε και από εκεί μειώνονται τα χρήματα. Είναι δύσκολο. Δεν ασχολούμαι πολύ με τα social media και τελικά παίζει μεγάλο ρόλο. Αλλά δεν έχω χρόνο. Πάντως, πολλοί μου λένε φτιάξε το προφίλ σου και το θεωρώ άδικο αυτό. Ένας αθλητής πρέπει να κάνει τα πάντα για να πάρει χορηγία. Καλό είναι πως συνεργαζόμαστε με την ΑΕΚ. Υπάρχει τώρα μια όμορφη συνεργασία».

– Το ελληνικό κίνημα #MeToo παρακίνησε πολλές γυναίκες να μιλήσουν για τις τραυματικές εμπειρίες τους.

«Σίγουρα υπάρχει παρενόχληση. Είναι γελοίο και λυπηρό να νομίζει ο άλλος ότι έχει τέτοια δύναμη, να κάνει ό,τι κάνει. Αλλά δεν είμαι σε θέση να πω κάτι ή να δώσω μια συμβουλή, γιατί για την κοπέλα που το περνάει είναι πολύ επίπονο. Είναι πρόβλημα και ευτυχώς που έχουν βγει προς τα έξω και έχουν δημοσιοποιηθεί διάφορες υποθέσεις και ονόματα. Πρέπει οι κοπέλες να βγαίνουν και να το λένε, είναι πολύ σοβαρό και είναι τραυματικό για το άτομο. Σκέφτομαι καμιά φορά τον εαυτό μου και λέω πως πολύ δύσκολα θα το ξεπερνούσα».

– Έχεις βάλει ημερομηνία λήξης στον στίβο;

«Δεν ξέρω για πόσο μπορώ να συνεχίσω έτσι όπως είναι η κατάσταση. Αν υπήρχε κίνητρο, χρήματα για να μπορέσω να αντεπεξέλθω. Δεν βάζω ημερομηνία λήξης, αυτή τη στιγμή στηρίζομαι από την οικογένειά μου και από  τα λίγα χρήματα που βγάζω η ίδια. Θέλω να κάνω το μεταπτυχιακό μου, να βρω μια δουλειά και να ζήσω μια νορμάλ ζωή. Οι θυσίες που κάνεις ως αθλητής είναι πολλές. Σκέφτομαι ότι έχω χάσει πολλά από τη ζωή μου».

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Καρβουνίδη, που μου έχει σταθεί με τους τραυματισμού μου και τη συναθλήτριά μου Αναΐς Κοντιζά, που ασχολείται ερασιτεχνικά, αλλά με έχει βοηθήσει πολύ στην προπόνηση και ψυχολογικά».

Η Αναΐς Καραγιάννη έχει ατομικό ρεκόρ στα 100μ. εμπόδια 13.15 που σημείωσε φέτος στις 19 Ιουνίου στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα στην Κραϊόβα, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Στον κλειστό στα 60μ. εμπόδια έχει 8.36 από φέτος στις 27 Φεβρουαρίου στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο ΣΕΦ, όπου είχε πάρει το ασημένιο μετάλλιο. Μέσα στη σεζόν κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο και στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη. Πέρσι λόγω τραυματισμού δεν είχε αγωνιστεί. Το 2020 είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια στην Πάτρα. Το 2019 στους Μεσογειακούς Αγώνες Κ23 στη Μιραμάς είχε πάρει την 7^η θέση και είχε κερδίσει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κλειστού στο ΣΕΦ. Το 2018 που έκανε και το πανελλήνιο ρεκόρ Κ20 είχε νια εντυπωσιακή σεζόν. Αν και 19 ετών, κέρδισε το πρωτάθλημα Κ23 στη Λάρισα και το Κ20 στα Τρίκαλα, ήταν 3^η στους Βαλκανικούς Αγώνες Κ20 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν 2^η στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Α-Γ στην Πάτρα. Το 2017 είχε πάρει το χάλκινο μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Α-Γ στην Πάτρα, το ασημένιο στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα Κ20 στο Πιτέστι και το χάλκινο στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα κλειστού Κ20 στην Κωνσταντινούπολη. Τέλος, στην πρώτη της χρονιά, το 2016 είχε πάρει το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κ20 στις Σέρρες και το ασημένιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κ18 στα Τρίκαλα.

Φωτογραφίες: Stivostime/ Πλατεία δημάρχου Αλ. Γαρδέλη, στο πάρκο με το γλυπτό «Συντροφιά»