Interview time: Ο Γιάννης Κορακίδης

Ο Γιάννης Κορακίδης αποτελεί τη νέα δύναμη στη σφυροβολία και έδειξε το ταλέντο του φθάνοντας στο χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ20.

Στο Πεδινό δεν υπάρχει κάποιος δρυΐδης που φτιάχνει κάποιο ζωμό, ούτε έχει κάτι το νερό στον Γαλλικό ποταμό! Το ότι βγάζει η περιοχή παραδοσιακά μεγάλους ρίπτες είναι λόγω μιας απλής εξίσωσης! Πεδινό = Χρίστογλου = Σφυροβολία. Ο σπουδαίος αυτός προπονητής, που έχει βγάλει πολλάκις πρωταθλητές, ανέδειξε άλλον έναν. Τον Γιάννη Κορακίδη, που έφθασε στην κορυφή του κόσμου τον περασμένο Ιούλιο, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ20 στο μακρινό Κάλι της Κολομβίας.

Τώρα ο Έλληνας πρωταθλητής αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να κάνει μια σημαντική αλλαγή στην καριέρα του, στη ζωή του. Άφησε το χωριό του στο Κιλκίς και ήρθε στην Αθήνα. Συνεχίζει με προπονητή τον Αλέξανδρο Παπαδημητρίου.

Το Stivostime συνάντησε τον 19χρονο σφυροβόλο και μας μίλησε για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του.

Ο Γιάννης Κορακίδης γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου του 2003, η μητέρα του ονομάζεται Ιφιγένεια και ο πατέρας του Κωνσταντίνος. Έχει έναν αδελφό, μεγαλύτερο, τον Γιώργο, που για όσους δεν γνωρίζουν είναι και εκείνος πρωταθλητής της σφυροβολίας και σπουδάζει στις ΗΠΑ, όπου τελείωσε το πανεπιστήμιο του Τενεσί.

– Οι γονείς σας Γιάννη στήριξαν την επιλογή σας να ασχοληθείτε με τον στίβο; Σε ό,τι αφορά εσένα.

«Οι γονείς μάς στήριζαν. Με στήριξαν και με στηρίζουν. Στον μπαμπά μου ειδικά του άρεσε να κάνω αθλητισμό. Δεν ήθελε να είμαι κοντά σε μια οθόνη. Ήταν δίπλα μου οι γονείς μου παρότι ήταν δύσκολα οικονομικά, δεν ήμασταν και η ευκατάστατη οικογένεια. Δυσκολευτήκαμε πολλές φορές, αλλά με το πείσμα μας πιστεύω ότι καταφέραμε να κάνουμε αυτό που θέλαμε. Όπως εγώ και ο αδελφός μου».

Ο νεαρός ρίπτης με ύψος 1,84μ. και βάρος 96 κιλά, πήγε Δημοτικό και Γυμνάσιο στο Καμπάνι.

«Στο Καμπάνι μένουν η γιαγιά και ο παππούς μου και όταν έκανα διπλές προπονήσεις πήγαινα και στο Καμπάνι, γιατί δούλευα παράλληλα σε μια καφετέρια», είπε ο αθλητής του Γ.Σ. Μανδρών, που πάντως για το βάρος του δεν είναι… ευχαριστημένος. «Όχι, πρέπει να βάλω και άλλα κιλά. Χρειάζεται πρωτεΐνη, θερμίδες, κοτόπουλο, αυγά. Με διατροφολόγους. Συνέχεια αλλάζω τη διατροφή μου. Μάλιστα, από εβδομάδα θα πάω πάλι στον διατροφολόγο μου για να μου δώσει πρόγραμμα γιατί όπως είπα πρέπει να πάρω κιλά».

Ο Γιάννης Κορακίδης στην τελευταία του χρονιά με τον Γιάννη Χρίστογλου έκανε τέσσερα ατομικά ρεκόρ. Στις Σέρρες έριξε 42,61μ. στη δισκοβολία και στην ίδια πόλη σε αγώνες 46,77μ. με όργανο (1,750γρ.). Στη σφυροβολία έριξε με την ανδρική σφύρα στη Θεσσαλονίκη 70,05μ. και με την εξάκιλη τα 79,11μ. που του χάρισαν το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Κάλι.

– Τι σημαίνει ο Γιάννης Χρίστολου για σένα και γενικά για την περιοχή;

«Ο Γιάννης Χρίστογλου κάνει μεγάλη δουλειά και αυτό φαίνεται. Βγάζει πρωταθλητές και τώρα παγκόσμιο πρωταθλητή. Είναι ήρωας για μένα, πρέπει να του γίνει ένα άγαλμα!».

– Γιάννη πώς ασχολήθηκε εσύ με την σφυροβολία;

«Από τον αδελφό μου, που ήταν έφηβος. Εκανε προπόνηση, τον πήγαμε με τη μητέρα μου και με φώναξε ο κ. Γιάννης και μου είπε «γιατί δεν έρχεσαι να δοκιμάσεις και εσύ;». Η αλήθεια είναι ότι το ήθελα και εγώ. Είναι γεγονός ότι και τα μεγάλα αδέλφια τραβάνε τα μικρά, έτσι κι εγώ. Μου άρεσε και συνέχισα. Πρώτη φορά που έριξα σφύρα ήταν στην Στ’ Δημοτικού. Νωρίτερα έπαιζα λίγο μπάλα και έκανα ταεκβοντό. Μετά ασχολήθηκα αποκλειστικά με τη σφύρα, μέχρι τώρα».

– Πώς αποφάσισες τελικά να έρθεις στην Αθήνα; Είχες πει ότι σκεφτόσουν την Αμερική, ή και να μείνεις ακόμη μια σεζόν στο Κιλκίς.

«Οι συνθήκες στο Πεδινό είναι αυτές που με έκαναν να πάρω την απόφαση να φύγω. Για την Αμερική δεν με άφησε ο αδελφός μου. Μου είπε πως έχει πολύ διάβασμα και είναι δύσκολο να το συνδυάσεις με τον πρωταθλητισμό. Μου λέει «έχεις ένα ταλέντο, χρησιμοποίησέ το. Μείνε στην Ελλάδα και δούλεψέ το πιο σκληρά». Τώρα θα πάω τον Νοέμβριο και στον Στρατό, το τελευταίο σχολείο που έμεινε, που λένε, και από του χρόνου θα γραφτώ σε μια σχολή. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη σε ποια σχολή ή τι θα ακολουθήσω. Έχω χρόνο να το σκεφτώ. Αυτό που θέλω είναι να επικεντρωθώ στην προπόνηση γιατί έρχονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2024».

– Άρα είναι στα πλάνα σου οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι;

«Τώρα δεν ξέρω αν θα μπορέσω να φθάσω σε αυτό το επίπεδο, αλλά θα κάνω τα αδύνατα δυνατά. Καλό είναι να βάζεις στόχους. Αν και πιστεύω ότι στη σφύρα είσαι στα καλύτερά σου σε ηλικία περίπου 28-29 ετών».

– Έχεις ή είχες κάποιο πρότυπο;

«Μικρός όταν ήμουν, μου άρεσε πολύ ο Μιχάλης Αναστασάκης. Πιο μετά έπαιρνα παραδείγματα από τους συναθλητές μου, τον αδελφό μου, τον Αλέξη Προδανά, τον Κώστα Ζάλτο και με βοηθούσαν εκεί. Γενικά είμαι πολύ πεισματάρης. Όταν βάζω έναν στόχο, θέλω να τα καταφέρω. Είμαι γενικά στη ζωή πεισματάρης και μου το λένε πολλοί ότι με χαρακτηρίζει αυτό».

– Ήταν ένας στόχος που βγήκε με το πείσμα το Κάλι;

«Κάπως έτσι! Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή είχα την πρώτη επίδοση και όταν ταξίδεψα στο Κάλι, είχα την τρίτη. Ήξερα ότι έπρεπε να ρίξω ατομικό ρεκόρ για να πάω καλά. Παρότι πήγα πρώτη φορά στο εξωτερικό και σε μια τέτοια διοργάνωση, τα κατάφερα και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Οι πιο πολλοί περίμεναν πως θα αγχωθώ. Ήρθε το χρυσό μετάλλιο και με ρεκόρ κοντά στα 80μ. και ίσως να είμαι ο μοναδικός αριστερόχειρας σφυροβόλος που το καταφέρνει».

– Πώς είναι οι πρώτες σου ημέρες στην Αθήνα;

«Μου αρέσει, προσαρμόστηκα γρήγορα. Μένω στον Άγιο Κοσμά, είναι ωραία εκεί η περιοχή και κάποιες φορές, τώρα που είναι και καλός ο καιρός, πηγαίνω για μπάνιο και μου αρέσει εκεί γύρω. Οι βολές γίνονται στον Άγιο Κοσμά και τα βάρη στο ΟΑΚΑ».

– Η νέα πρόκληση λέγεται και Αλέξανδρος Παπαδημητρίου.

«Ήταν του προπονητή μου αθλητής και τώρα προπονητής μου!».

– Έχεις ως στόχο να του πάρεις το ρεκόρ;

(σ.σ. γελάει): «Δεν ξέρω, να τον ρωτήσουμε;».

Ο Αλέξανδρος Παπαδημητρίου, παλιός μεγάλος πρωταθλητής της σφυροβολίας και κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ, ήταν στο κλειστό προπονητήριο όπου έγινε η συνέντευξη με τον Γιάννη Κορακίδη. Αναπόφευκτα τον ρωτήσαμε!

«Ναι, κανένα πρόβλημα», χαμογέλασε ο Αλέξανδρος. Όχι πολύ μακριά, στο κεντρικό ΟΑΚΑ είχε ρίξει στις 9 Ιουλίου του 2000 το ρεκόρ με 80,45μ. στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.

– Ποια πιστεύεις ότι είναι τα πλεονεκτήματά σου και μειονεκτήματα που έχεις εντοπίσεις στη σφυροβολία;

«Σίγουρα το πλεονέκτημά μου είναι η ταχύτητα. Αυτό που θα ήθελα να δουλέψω είναι η τεχνική στο άπλωμά μου, να είμαι πιο μακρύς. Θα δείξει, θα το δουλέψω με τον προπονητή μου και θα δούμε το αποτέλεσμα. Αν και μπορεί να μη βγει τη νέα σεζόν, γιατί χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Τώρα πρέπει να μάθω εγώ τον προπονητή μου και εκείνος εμένα».

– Ποιοι είναι οι στόχοι για τη νέα χρονιά;

«Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23 στη Φινλανδία είναι ο μεγάλος στόχος. Με τους μεγάλους πλέον, θα είμαι φέτος στην πρώτη μου χρονιά άνδρας, στην Κ23 με την κανονική σφύρα (7,260γρ.). Πιο μεγάλη κατηγορία. Πιστεύω ότι για μένα αυτή η χρονιά είναι προσαρμογής και μετά θα τα δώσω όλα».

– Ποιο είναι το όνειρό σου;

«Νομίζω, όπως όλοι οι αθλητές, ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν υπάρχει αθλητής που δεν θέλει έστω μια συμμετοχή σε μια Ολυμπιάδα και μετά αν μπορεί να κυνηγήσει και το μετάλλιο».

– Τον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις;

«Μου αρέσει να πηγαίνω βόλτα με τους φίλους μου κυρίως για καφέ ή να κάνω διάφορα αθλήματα, με παρέα, όπως μπάσκετ. Έχασα φίλους τώρα, λόγω ότι έφυγα από το Κιλκίς και ήρθα στην Αθήνα. Αλλά πιστεύω ότι τώρα μπορώ να δω τους πραγματικούς φίλους. Ποιοι θα μείνουν κοντά σου και ποιοι θα σε στηρίξουν. Άλλοι θέλουν να πάρουν πράγματα από σένα, τώρα που είσαι πρώτος σε βλέπουν και σε κοιτάνε αλλιώς. Εγώ καταλαβαίνω ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, ποιοι θέλουν να κλέψουν από μένα τη δόξα για να το πω κάπως, και ποιοι είναι οι πραγματικοί μου φίλοι, εκείνοι που δεν έχουν αλλάξει. Έχω καταλάβει, μετά την επιτυχία, ποιοι είναι οι αληθινοί μου φίλοι».

– Πώς έζησες και ζεις την επιτυχία σου;

«Ακόμη δεν έχω καταλάβει τι έχω καταφέρει. Χαίρομαι όμως ότι ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει, γιατί αυτό με κάνει να δουλεύω ακόμη πιο σκληρά. Σίγουρα οι γύρω μου χάρηκαν πάρα πολύ, ειδικά οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, αυτοί που με αγαπάνε πραγματικά. Και αυτό είναι που θα μείνει τελικά. Όλο το χωριό με περίμενε. Μοναδικές στιγμές, μέχρι να πεθάνω θα το λέω και θα το θυμάμαι, ότι έζησα αυτή την εμπειρία».

– Πώς βλέπεις τη σφυροβολία στην Ελλάδα. Φέτος ο Χρήστος Φραντζεσκάκης έφθασε σε δύο τελικούς σε Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, εσύ πήρες το χρυσό στο Παγκόσμιο Κ20 και ο Γιώργος Παπαναστασίου το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό Κ18.

«Πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε σπουδαία πράγματα στη σφυροβολία στην Ελλάδα. Νομίζω ότι τα επόμενα δέκα χρόνια θα γίνει χαμός στη σφυροβολία. Θα ακουστεί πολύ το αγώνισμα. Υπάρχει και πίσω μια φουρνιά αθλητών που έρχεται τώρα. Και επίσης, δεν πιστεύω ότι θα είναι μια φούσκα που θα σκάσει. Θα συνεχίσει».

– Μετά την επιτυχία είχες κάποια βοήθεια; Κάποιον χορηγό;

«Όχι, δυστυχώς. Βοήθεια από τον ΣΕΓΑΣ και τίποτα άλλο. Δεν έχω, ούτε με πλησίασε κάποιος χορηγός».

Φωτογραφίες: Stivostime/ Πλατεία σταθμού Αμαρουσίου