Μια νέα ημέρα για τον ΣΕΓΑΣ & το στίβο…

Ήταν προφανές (από διάφορα γεγονότα…) ότι η ΓΣ του ΣΕΓΑΣ με φυσικά παρουσία των μελών της διοίκησης και των εκπροσώπων των σωματείων (και με την παρουσία των ΜΜΕ, φανερά ή αφανώς…) θα έδινε μια διαφορετική εικόνα για το στίβο, ένα χρόνο μετά την εκλογή του νέου ΔΣ υπό τη Σοφία Σακοράφα!

Δεν ήταν μόνο η υποψηφιότητα ως τακτικός εκπρόσωπος της ΕΟΕ της Τασούλας Κελεσίδου που όλα έδειχναν μια πανηγυρική εκλογή της, αλλά και το κλίμα αποστασιοποίησης από διχαστικές ή συγκρουσιακές καταστάσεις, όπως διαφαινόταν στα φουαγέ και στα …πηγαδάκια!

Οι κουβέντες, οι κινήσεις, οι επαφές «ζωγράφιζαν» μια διαφορετική εικόνα απ’ αυτή που ήθελαν και «φιλοτεχνούσαν» για καιρό διάφορα πρόσωπα και «κέντρα» καθοδήγησης…
Τα αποτελέσματα όχι μόνο της ψηφοφορίας για την ΕΟΕ αλλά και όλων των άλλων έδειξαν ότι οι «παρατάξεις» στο στίβο (και μάλιστα με πολιτικά & κομματικά πρόσημα…) αντέχουν πολύ λίγο για τα σωματεία και το εκλεκτορικό σώμα!

Προσωπικά θα έλεγα ότι καλό είναι (με όποια φόρμα θεωρούνται σχηματοποιημένες…) τόσο Η ΑΚΑΣ όσο και η Αναγέννηση να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (για να θυμηθούμε και λίγο τα μεγαλεία του ΠΑΣΟΚ)!

Και το λέω γιατί σύμφωνα και με κάποιες απόψεις που εν τάχει εξέφρασα στην τοποθέτησή μου (ως εκπρόσωπος σωματείου και όχι ως δημοσιογράφος…) τα Κόμματα δεν παράγουν αθλητισμό και δεν γνωρίζουν σε βάθος την ουσία και τα προβλήματά του…

Δυστυχώς όλες οι έως τώρα νομοθετικές ρυθμίσεις δεν βοηθούν τον αθλητισμό και ειδικά το στίβο… Αντίθετα εκφράζουν πνεύμα χειραγώγησης και ασφυκτικού παρεμβατισμού σε Ομοσπονδία & σωματεία, με άκρατο γραφειοκρατικό και τυπολατρικό τρόπο, που μάλλον παραπέμπει σε ξεπερασμένα μοντέλα…

Οι εκπρόσωποι και ο ρόλος τους στην ΓΣ

Στη ΓΣ οι εκπρόσωποι δεν προσέρχονται για να αποθεώσουν ή αγιοποιήσουν καμιά διοίκηση και κανένα σύμβουλο! Ούτε ν’ αναζητήσουν αλάνθαστους, αλλά ούτε να ζητήσουν …κεφάλια υπευθύνων. Οφείλουν να καταθέσουν ιδέες και προτάσεις, να κάνουν κριτική, να επισημάνουν λάθη και αδυναμίες…

Δυο χρόνια όμως βλέπουμε ανακοινώσεις και ρεπορτάζ και σχόλια από συγκεκριμένες κατευθύνσεις που εμφανίζουν το άθλημα (τον ΣΕΓΑΣ βασικά…) ως πεδίο κακοδιοίκησης, κακοδιαχείρισης, ανομίας, αναξιοκρατίας, αδιαφάνειας, σπατάλης κ.α.!

Πολύ κακή υπηρεσία για αυτό που λένε πως αγαπούν… Αλήθεια οι φίλαθλοι , η κοινή γνώμη, οι γονείς βλέποντας ή ακούγοντας τα παραπάνω δεν θα σκεφτούν να μη στείλουν τα παιδιά τους στο στίβο ή να τα απομακρύνουν από έναν τόσο «αρρωστημένο» χώρο;

Ευτυχώς πρόλαβα να τονίσω και κάτι άλλο σοβαρό… Το μότο «ο στίβος στα χέρια των πρωταθλητών…» ήταν (και είναι για όσους συνεχίζουν το τροπάριο…) παραπλανητικό και διχαστικό! Πέραν του ότι ο τίτλος του πρωταθλητή ή και ολυμπιονίκη «δεν είναι αυτόδικαια διαβατήριο ικανότητας και επιτυχίας για το διοικείν» μοιάζει να υπονοεί ότι όσοι από άλλους επαγγελματικούς/επιστημονικούς χώρους είναι σε Ομοσπονδίες ή σωματεία σφετερίστηκαν εξουσία άλλων και κατέλαβαν …θερινά ανάκτορα!

Η διοίκηση του ΣΕΓΑΣ διαχρονικά οφείλει να διεκδικεί και να  συνεργάζεται με την Πολιτεία, την ΕΟΕ και τους ΟΤΑ για κάθε θέμα… Χωρίς να είναι δέσμια κανενός…

Τα σωματεία οφείλουν να αντιληφθούν ότι υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός των αθλημάτων, όπως και ο εμπορικός/βιομηχανικός ανταγωνισμός στην αγορά! Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να μεταβληθούν σε «αθλητικούς παιδότοπους» για να εισπράττουν κάποια χρήματα να σταθούν, αλλά να εξελίσσουν τα παιδιά σε αθλητές και να μπορούν να τους εμπνέουν τη διάθεση και την εμπιστοσύνη ότι μπορούν να εξελιχθούν αθλητικά και να στοχεύσουν το μέγιστο αποτέλεσμα και την επιτυχία!