Olympics time: Η Μαρίτα Κοχ

Πριν από λίγες εβδομάδες έκλεισαν 37 χρόνια από το παγκόσμιο ρεκόρ που σημείωσε η πρώην Ανατολικογερμανίδα Μαρίτα Κοχ στα 400μ. με 47.60.

Μια ασύλληπτη επίδοση που αποδεικνύεται, καθώς καμία άλλη αθλήτρια μέχρι σήμερα δεν το έχει πλησιάσει. Παραμένει το δεύτερο παλαιότερο παγκόσμιο ρεκόρ στις γυναίκες, μετά της πρώην Τσεχοσλοβάκας Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα στα 800μ. με 1.53.28 από το 1983. Συμπτωματικά από την νυν Τσέχα, πήρε την παγκόσμια επίδοση η Κοχ. Στις 3 Οκτωβρίου του 1985 στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Καμπέρα η Κοχ είχε κάτσει στο βατήρα, με στόχο να σπάσει το 47.99 που είχε σημειώσει η μεγάλη της αντίπαλος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1983 στο Ελσίνκι. Η Κοχ δεν έχει αντίπαλο στην κούρσα, τρέχει με αντίπαλο το χρονόμετρο που γράφει το απίστευτο 47.60. Μέχρι σήμερα πολλοί έχουν αμφισβητήσει την επίδοσή της, πολλά έχουν ακουστεί για ντόπινγκ, όμως ουδέποτε τέθηκε θέμα ακύρωσης, από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου.

Μέχρι σήμερα εκτός από τις δύο προαναφερόμενες αθλήτριες, καμία άλλη δεν έχει κατεβεί τα 48 δευτερόλεπτα στα 400μ. και πιο κοντά πλησίασε η Σάλβα Έιντ Νασέρ από το Μπαχρέιν με 48.14. Είχε πετύχει την επίδοση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Ντόχα και το 2021 τιμωρήθηκε με διετή αποκλεισμό για χαμένα whereabouts, που λήγει τον Φεβρουάριο του 2023.

Η Μαρίτα Κοχ γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου του 1957 στην πόλη Βίζμαρ, της περιοχής Ροστόκ στην πρώην Ανατολική Γερμανία. Από μικρή έδειξε το ταλέντο της και την ταχύτητά της, αφού κέρδιζε πολλά αγόρια που ήταν και μεγαλύτερά της στο σχολείο. Όταν έκλεισε τα 15 της χρόνια άρχισε να γυμνάζεται με τον προπονητή Βόλφγκανγκ Μέγερ, που εργάζονταν και ως ναυπηγός και ασκούσε με μερική απασχόληση την προπονητική. Οι δυο τους μετακόμισαν στο Ροστόκ, όπου η Κοχ άρχισε να σπουδάζει ιατρική. Όμως ήθελε να επικεντρωθεί στον στίβο και διέκοψε τις σπουδές της. Με τον προπονητή της αργότερα (σ.σ. το 1987 δύο εβδομάδες πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Ρώμη) παντρεύτηκαν και κρατώντας και το πατρικό της, ονομάζονταν Μαρίτα Κοχ- Μέγερ και απέκτησαν μια κόρη, την Ούλρικε.

Η Μαρίτα Κοχ με την κόρη της Ούλρικε στο γκαλά της IAAF, Φωτογραφία: azsportsimages/ Angelos Zymaras

Το 1972 ήταν η πρώτη της επίσημη παρουσία, όπου τρέχει τα 200μ. σε 25.5 και τα 400μ. σε 60.3. Ο τελευταίος αγώνας της που έχει καταγραφεί ήταν το 1986. Ήταν στις 10 Σεπτεμβρίου στο «Γκόλντεν Γκαλά» στη Ρώμη, όπου είχε κερδίσει τα 400μ. σε 49.17. Και εκείνη τη χρονιά είχε κερδίσει όλες τις κούρσες που είχε πάρει μέρος στα 200μ., 400μ. και 4×400μ. Μόνο μια 3^η θέση είχε πάρει και αυτή δοκιμάζοντας στα 50μ. σε έναν αγώνα τον Ιανουάριο στο Βερολίνο, όπου είχε κάνει 6.19. Έκανε κάποιους τοπικούς αγώνες και σταμάτησε με πρόβλημα τραυματισμού στον «αχίλλειο».

Στην καριέρα της εκτός από τα μετάλλια πέτυχε και πολλά ρεκόρ. Συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών 16 παγκόσμια ρεκόρ στον ανοιχτό και 14 παγκόσμια ρεκόρ στον κλειστό!

Η πρώτη της παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες δεν ήταν ιδανική για εκείνην. Το 1976 στο Μόντρεαλ αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα τραυματισμού στα προημιτελικά και αποσύρει τη συμμετοχή της από τη συνέχεια. Ένα χρόνο μετά, το 1977 στο Μιλάνο πετυχαίνει το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ κλειστού στα 400μ. τρέχοντας σε 51.8. Το 1978 πετυχαίνει και το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ στον ανοιχτό στα 400μ. με 49.19 (2 Ιουλίου, Λειψία). Το κατεβάζει σε 49.03 στο Πότσνταμ (19/8/78) και 48.94 στην Πράγα, όταν κατέκτησε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Στη διοργάνωση είχε πάρει το χρυσό και με την Εθνική ομάδα σκυταλοδρομίας 4×400μ. της Ανατολικής Γερμανίας. Το 1979 γίνεται η πρώτη γυναίκα που κατεβαίνει τα 22 δευτερόλεπτα στα 200 μέτρα. Στις 27 Μαΐου στο Καρλ Μαρξ Σταντ τρέξει σε 21.85 και το βελτιώνει στην ίδια πόλη στις 10 Ιουνίου με 21.71.

Το 1980 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Μόσχα κατακτάει το χρυσό μετάλλιο στα 400μ. τερματίζοντας σε 48.88 που ήταν ολυμπιακό ρεκόρ. Είχε «πάρει» το ρεκόρ μιας άλλης σπουδαίας αθλήτριας, της Πολωνής Ιρένα Σεβίνσκα (49.28), που είχε πετύχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ, που ήταν και παγκόσμιο ρεκόρ.

Το 1982 είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τη μεγάλη αθλήτρια και οι Έλληνες φίλαθλοι, στο νεόκτιστο ΟΑΚΑ και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που φιλοξένησε η Αθήνα. Η Μαρίτα Κοχ προσθέτει στη συλλογή της από μετάλλια άλλα δύο χρυσά κερδίζοντας τα 400μ. και στα 4×400μ. Το 1983 στο 1^ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Ελσίνκι κατακτάει 4 μετάλλια, 3 χρυσά στα 200μ. και στις σκυταλοδρομίες 4×100μ. και 4×400μ. και ένα ασημένιο στα 100μ., χάνοντας από την συμπατριώτισσά της Μάρλις Γκιρ.

Το 1984 λόγω του μποϊκοτάζ των ανατολικών χωρών έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λος Άντζελες. Διοργανώθηκαν στη θέση τους Αγώνες Φιλίας στη Σοβιετική Ένωση, για τους αθλητές χωρών που δεν είχαν πάρει μέρος στην Ολυμπιάδα, και είχε κερδίσει στα 400μ. Το 1985 πέτυχε το τρομερό παγκόσμιο ρεκόρ στην Αυστραλία με 47.60. Η διοργάνωση είχε γίνει στο στάδιο Μπρους και σε υψόμετρο 605 μέτρων. Λέγεται ότι μία εβδομάδα πριν το ρεκόρ, είχε τρέξει στα 200μ. σε 21.56, αλλά η επίδοση δεν επικυρώθηκε από την IAAF. Είχε τρέξει στο 2^ο διάδρομο και το πρώτο κατοστάρι έκανε 11.3, στα 200μ. 22.4 και στα 300μ. 34.1. Έκοψε το «νήμα» σε 47.60 και άφησε πίσω τις αντίπαλές της με δεύτερη την πρώην Σοβιετική Όλγα Μπρίζινα (πρώην Βλαντίκινα) με 48.27 που ήταν επίσης, η δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών. Τρίτη ήταν η Αμερικανίδα Λίλι Λίδεργουντ σε 50.43.

Το 1986 στο τελευταίο της Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Στουτγάρδη κατακτάει τα χρυσά μετάλλια στα 400μ. και στα 4×400μ. Πέτυχε παγκόσμια ρεκόρ και με την ομάδα σκυταλοδρομιών της Ανατολικής Γερμανίας. Μετά το τέλος της καριέρας της με τον σύζυγό της άνοιξαν ένα κατάστημα με αθλητικά είδη και μόδας στο Ροστόκ.

Σύμφωνα με τους Γερμανούς ακτιβιστές κατά του ντόπινγκ, Μπριγκίτε Μπέρεντονκ και Βέρνερ Φράνκε, η Κοχ έπαιρνε ετήσιες δόσεις 530 με 1.460 χιλιοστόγραμμα του αναβολικού στεροειδούς «Oral-Turinabol» από το 1981 ως το 1984. «Στο Ελσίνκι πέρασε τρία ντόπινγκ κοντρόλ και πάντα ήμουν καθαρή. Αυτό συνόδευσε την καριέρα μου, γενικά, γιατί ήμουν μια πολύ ώριμη αθλήτρια, ειδικά σαν φοιτήτρια ιατρικής», είχε πει στην «Frankfurter Allgemeine Zeitung», σε συνέντευξή της όταν είχαν κλείσει 20 χρόνια από το παγκόσμιο ρεκόρ.

Πάντως, με την ευγενική της παρουσία, τη σεμνότητα και το ήθος που τη χαρακτήριζε την έκανε αγαπητή στον κόσμο. Σήμερα στα 65 της χρόνια παραμένει ένα είδωλο και μια από τις μεγαλύτερες αθλήτριες όλων των εποχών.

Τα ατομικά της ρεκόρ ήταν: Ανοιχτός: 10.83 στα 100μ., 21.71  στα 200μ., 47.60 στα 400μ. Κλειστός: 7.04 στα 60μ., 22.39 στα 200μ. και 51.14 στα 400μ.

Διαβάστε επίσης:

Olympics time: Ο Μπομπ Μπίμον