Προς στιβικούς δευτέρα επιστολή…

Στα οικονομικά θέματα δεν είμαι και τόσο καλός, αν και στην Πολιτική Οικονομία στο Πανεπιστήμιο είχα καθηγητή στο τελευταίο του διδακτικό έτος (λόγω Χούντας…) τον κορυφαίο οικονομολόγο Ξενοφώντα Ζολώτα…

Γιατί τα οικονομικά και οι αριθμοί μπορεί να λένε την αλήθεια, αλλά έχουν και αναγνώσεις από δύο όψεις! Να λέγεται δηλ. σήμερα αληθώς ότι η Ομοσπονδία εξασφάλισε Χ ποσό σε χορηγίες και γλύτωσε Ψ χιλιάδες ευρώ από την προμήθεια /αμοιβή της εταιρίας που χειριζόταν το πρότζεκτ και σταμάτησε η συνεργασία, αλλά δεν αναλύεται ότι όταν άρχισε η συνεργασία ο ΣΕΓΑΣ μπορεί να είχε μόνο 300 χιλιάδες ή μηδέν σε χορηγίες και μέσα σε 5,8 ή 10 χρόνια χάρη στην Synergy μπορεί να έφτασαν το 1,5, 2 ή 3 εκατ.!

Ή ότι δόθηκαν Χ χρήματα σε προπονητές ενώ τώρα Ψ, αλλά δεν ξέρουμε αντίστοιχα πόσοι ήταν στη λίστα άλλοτε και πόσοι σε άλλη περίοδο κ.ο.κ. Τα προσπερνώ λοιπόν κι ας έχει έκαστος όποιες επιφυλάξεις νομίζει… Άλλωστε η ΓΓΑ κάνει και τακτικούς και έκτακτους ελέγχους στις Ομοσπονδίες κι ας βρει άκρη! Δουλειά της είναι…

Μένω λοιπόν στην πρωτοτυπία ένας (νεο)φιλελεύθερος βουλευτής-αθλητικός παράγοντας και η σχετικά ομοειδής παράταξη (ας δεχτούμε για την οικονομία του λόγου αθλητική μόνο…) να προτείνουν πρακτικές περίπου «άμεσης δημοκρατίας»!

Αναφέρομαι  στα πολυδιαφημισμένα «ανοικτά συμβούλια» του ΔΣ του ΣΕΓΑΣ, όπου δήθεν τα σωματεία θα σχημάτιζαν σαφέστερη γνώμη ποιος εισηγείται τα σωστά και καλά για αυτά και το άθλημα και ποιος τα …φαύλα!

Το άκρον άωτο της αερολογίας! Ποιος εκπρόσωπος σωματείου θέλει ή μπορεί να ξοδεύει κάθε τόσο 3,4 ή 5 ώρες για να παρακολουθεί μέσω Zoom από μακριά ατέρμονες συζητήσεις; Και να καταλάβει τι ακριβώς που βελτιώνει τη θέση του σωματείου του ή την αθλητική του δραστηριότητα; Όταν μάλιστα δεν δικαιούται ούτε να μιλήσει, ούτε να ψιθυρίσει ούτε βέβαια να ψηφίσει!

Στα ΔΣ συζητούνται π.χ. διοικητικά και οικονομικά θέματα της Ομοσπονδίας, συμβάσεις με χορηγούς ή προμηθευτές, διαγωνισμοί αγοράς υλικών, συμβάσεις τεχνικών ή άλλων συνεργατών, αποφάσεις /εισηγήσεις προπονητών ή άλλων επιτροπών κ.α. Σε τι ακριβώς θα ωφεληθεί ένα σωματείο αν μάθει ότι μία αεροπορική εταιρία πρόσφερε τα εισιτήρια λ.χ. για το Όρεγκον προς 1000 ευρώ ενώ η άλλη προς 985, αλλά προτιμήθηκε η ακριβότερη γιατί έδινε δικαίωμα ακύρωσης έως 1 μήνα πριν την αναχώρηση ενώ ή άλλη πριν δύο; Ή ότι η τάδε εταιρία προσφέρει τα μετάλλια του Μαραθωνίου προς 6,10 ευρώ και η άλλη προς 5,50 και προτιμήθηκε όχι μόνο ως φθηνότερη αλλά γιατί έχει πιστοποίηση ποιότητας!

Το τι λέει έκαστος στα συμβούλια είναι άλλο ζήτημα… Αν προτείνει μια νέα ιδέα, μια λύση σε πρακτικά προβλήματα, αν έχει μελετήσει ενδελεχώς ένα θέμα και υποβάλει έκθεση… Από ελάχιστου έως μηδενικού ενδιαφέροντος είναι τα θέματα για τα σωματεία!

Άντε να ενδιαφέρει η έγκριση του αγωνιστικού προγράμματος και η επιλογή των πόλεων, η έγκριση κάποιων επιχορηγήσεων ή η διανομή κάποιου υλικού στα κέντρα υψηλού αθλητισμού ή σε κάνα στάδιο (αν υπάρχει τώρα τέτοια δυνατότητα) ή η συγκρότηση των εθνικών ομάδων να μάθουν αν έχουν αθλητές τους!

Ακόμη και σ’ αυτά άσκοπος κόπος η παρακολούθηση της συνεδρίασης γιατί ποιος νοιάζεται αν το Βαλκανικό Βάδην θα γίνει στη Γλυφάδα και όχι στην Αργολίδα;

Περισσότερη άσκοπη είναι η προσπάθεια πρόκλησης εντυπώσεων χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα και η κατάθεση μη ρεαλιστικών προτάσεων!