Σαν σήμερα έφυγε ο σπουδαίος δρομέας Κερκ Λαζαρίδης

Πέντε χρόνια έχουν περάσει απ’ όταν έφυγε από τη ζωή ο Κερκ Λαζαρίδης. Ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες δρομείς πέθανε σε ηλικία 63 ετών.

Ένα άσχημο πρωινό είχε ξημερώσει στις 15 Φεβρουαρίου του 2017, όταν έγινε γνωστό ότι έφυγε ο Κυριάκος (Κερκ) Λαζαρίδης. Ο στίβος γινόταν φτωχότερος.

Ο Κερκ Λαζαρίδης έγραψε τη δική του ιστορία στο Μαραθώνιο. Μάλιστα, μέχρι και λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή, παρέμεινε ενεργός σε επίπεδο διοργάνωσης αγώνων και στην προπόνηση νέων αθλητών.

Γεννήθηκε στη Νάουσα από φτωχούς γονείς και σε ένα δύσκολο περιβάλλον. Δεν του άρεσαν πολύ τα μαθήματα και έβρισκε διέξοδο τρέχοντας στο γήπεδο, ώσπου τον είδε ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής και του είπε πως ήταν καλός στις μεσαίες αποστάσεις. Έτσι, άρχισε να τρέχει όταν ήταν στο Γυμνάσιο. Όταν μεγάλωσε και ήρθε η εποχή να πάει φαντάρος, έκανε ότι μπορούσε να το αποφύγει, προκειμένου να συνεχίσει τον αθλητισμό. Αφού προσπάθησε να δώσει εξετάσεις για τη Γυμναστική Ακαδημία, χωρίς επιτυχία, γράφτηκε σε μια σχολή κλωστοϋφαντουργίας στη Νάουσα και μεταγράφηκε στη συνέχεια στην Αθήνα. Μαζί με συμφοιτητές του έφυγαν για μετεκπαίδευση για ένα χρόνο στην Αγγλία. Μέσα από αυτό έβρισκε την ευκαιρία για να κάνει αυτό που αγαπούσε, που ήταν το τρέξιμο και η προπόνηση. Μάλιστα, άρχισε στην Αγγλία να δουλεύει προκειμένου τα χρήματα που κέρδιζε να τα διαθέτει για να γυμνάζεται πιο μεθοδικά. Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα και μετείχε σε ένα μαραθώνιο για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και τερμάτισε πέμπτος στη γενική και δεύτερος Έλληνας με χρόνο 2 ώρες και 47 λεπτά. Η εμφάνισή του τον έβαλε στην Εθνική ομάδα και μετείχε σε αγώνες στο εξωτερικό, όπου κατέβασε και την επίδοσή του σε 2 ώρες και 31 λεπτά.

Στις 5 Δεκεμβρίου μετείχε στο Μαραθώνιο του Μπέρνσλεϊ, που για τον ίδιο ήταν καθοριστικός για το μέλλον του. Τερμάτισε σε 2 ώρες και 20:15, σπάζοντας το πανελλήνιο ρεκόρ! «Για μένα προσωπικά όταν τρέχεις σε μαραθώνιο ανακαλύπτεις τον χαρακτήρα σου», έλεγε σε συνεντεύξεις του κατά διαστήματα. «Θέλει να είσαι άνθρωπος χαμηλών τόνων, να έχεις ψυχολογία, να μη βιάζεσαι. Φυσικά να έχεις και τύχη, αλλά και πείσμα», ήταν μερικές από τις δηλώσεις του.

Έτρεξε σε πολλούς αγώνες και κέρδισε πολλά κύπελλα και μετάλλια. Από τις μεγάλες νίκες του ήταν δύο φορές στο μαραθώνιο της Νυρεμβέργης το 1983 και το 1984 με ρεκόρ διαδρομής. Σε πάνω από δέκα μαραθωνίους στην Ευρώπη είχε πάρει τη πρώτη θέση, ενώ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μαραθωνίου στη Φλόριντα των ΗΠΑ είχε πάρει την έβδομη θέση. Το 1988 μαζί με τέσσερις ακόμη ειρηνοδρόμους κάλυψε τρέχοντας την απόσταση Αθήνα- Μόσχα 3.000χλμ. για την ειρήνη με αφορμή τη σύνοδο Ρίγκαν- Γκορμπατσόφ.

Από το 1977 μέχρι το 1982 κράτησε το πανελλήνιο ρεκόρ στο μαραθώνιο με 2 ώρες 20.15, πριν το σπάσει ο αείμνηστος Μιχάλης Κούσης.

Ένας από τους συναρπαστικούς μαραθωνίους της καριέρας του, που έχει διηγηθεί πολλές φορές, ήταν στις Βερμούδες, όπου αντιμετώπισε και τον σπουδαιότερο μαραθωνοδρόμο, όπως έλεγε ο ίδιος. «Ο σπουδαιότερος μαραθωνοδρόμος με τον οποίο έχω τρέξει μαζί είναι ο Ρον Χιλ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ έναν αγώνα που δώσαμε μαζί στις Βερμούδες. Πολλή υγρασία και 70 μίλια κόντρα αέρας. Οδηγούσα όλη την κούρσα μέχρι το 40ο χιλιόμετρο. Έπαθα κράμπα, με πέρασε και εν τέλει έχασα με 24 δευτερόλεπτα. Στο τέλος όμως βγήκε και είπε ότι εγώ άξιζα τη νίκη. Θυμάμαι όταν είχα δει την εφημερίδα με τίτλο «Lazaridis should have won» δεν ένιωσα μόνο περήφανος για τον αγώνα που είχα δώσει, αλλά για την αναγνώρισή του ακόμα και από τον σπουδαίο αντίπαλό μου. Αυτοί είναι οι μεγάλοι αθλητές».

Ο Κερκ Λαζαρίδης ήταν «ανοιχτό» βιβλίο και πολλοί τον συμβουλεύονταν. Έλεγε πως χάνονται πολλά ταλέντα λόγω των διοικήσεων ομοσπονδιών και των σωματείων. «Ο αθλητής δεν είναι ήσυχος, δεν είναι συγκεντρωμένος στο άθλημά του. Μπλέκεται σε μια γραφειοκρατία και τον απασχολούν πράγματα που δεν θα έπρεπε».

Μετά τον αθλητισμό συνέχισε να ασχολείται με το να κάνει προπόνηση, να γυμνάζει αθλητές. Ήταν καθηγητής Φ.Α. και ήταν γυμναστής στο δημοτικό σχολείο Βουλιαγμένης. Από το 1982 ανήκε στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας σαν εκπαιδευτής σχολών και στη συνέχεια υπηρέτησε στην Τουριστική Αστυνομία Νοτιοανατολικής Αττικής με έδρα τη Γλυφάδα.

Πέρασε από την οργανωτική επιτροπή του Μαραθωνίου της Αθήνας, ήταν αντιπρόεδρος σε σύλλογο δρομικών, που ονομάζονταν «ΕΥΚΛΕΙΣ», διοργάνωσε πολλούς αγώνες, αναμεσά του τον «Run the Lake» στη λίμνη Βουλιαγμένης. Μάλιστα, ο τελευταίος αγώνας δεν έγινε με τον ίδιο να βρίσκεται εκεί, αλλά οι δρομείς έτρεξαν για εκείνον. Τα έσοδα είχαν δοθεί για τα νοσήλεια του όταν ήταν στο νοσοκομείο της Λάρισας.

Όλοι όμως θα τον θυμούνται να τρέχει…