Σωκράτης Γκιόλιας: 12 χρόνια από τη μέρα που ο στίβος έχασε τον άνθρωπο της διπλανής του πόρτας

Σωκράτης Γκιόλιας και στίβος. Στίβος και Σωκράτης Γκιόλιας. Με όποια σειρά κι αν το πάρεις η ουσία είναι η ίδια. Ο Σωκράτης Γκιόλιας, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν από 12 χρόνια, πρόσφερε στον στίβο με ένα τρόπου αλλιώτικο από τους συνηθισμένους.

Οι ιστορίες από τις εφημερίδες, πολλές. Δεν φτάνει μια ανάρτηση για τις πεις. Ο Ανδρέας Δημάτος έλεγε πως τσακωνόταν κάθε μέρα με τον Σωκράτη επειδή ήθελε περισσότερο χώρο στην εφημερίδα Goal.. Αναγνώστες της Ώρα για ΣΠΟΡ έπαιρναν τηλέφωνο για να μεγαλώσει το μονόστηλο. Όταν έγραφε στον Πρωταθλητή είχε αρχίσει να γίνεται μόδα στα στιβικά γήπεδα. Ο «Καρχαρίας» στο Sportime ήταν must read!

Στο ρεπορτάζ του στίβου το στίγμα του έμεινε ανεξίτηλο. Διότι, ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν από εκείνους που φρόντισαν ο κλασικός αθλητισμός να λάβει την προβολή που του άξιζε και που του αξίζει. Οι μάχες ήταν καθημερινές. Οι συνάδελφοί του έχουν να το λένε. Όλοι όσοι εργάστηκαν μαζί του ανεξαιρέτως. Ο στίβος ήταν πάνω από όλα!

Πιο σημαντικό όμως από αυτό είναι τα λόγια των ίδιων των αθλητών. Για εκείνους ήταν ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Αυτός που θα σήκωνε πάντα το τηλέφωνο για να ακούσει οτιδήποτε είχε να πει ο καθένας. Από αστοχίες και ελλείψεις που μπορεί να υπήρχαν σε ένα δωμάτιο μίας αποστολής, από γήπεδα προπόνησης που δεν ήταν διαθέσιμα, μέχρι και αιτήματα για νερά που δεν υπήρχαν στα κυλικεία! Τέτοια κι ακόμα πιο περίεργα. Και τα άκουγε, και τα ικανοποιούσε.

Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν η φωνή των αθλητών. Έλεγε αυτά που δεν μπορούσαν να πουν οι ίδιοι. Έλυνε αυτά με τα οποία δεν έπρεπε να ασχοληθούν. Ήταν πάντα εκεί, να ακούσει και να βοηθήσει τις συνθήκες του μικρού αθλητή και του μεγάλου πρωταθλητή. Ο Κώστας Κεντέρης δεν τον ξεχνάει ποτέ. Και πολλοί ακόμα. Διότι ήταν πάντα εκεί γι΄ αυτούς…